SPOD SZUFLI PIACHU, czyli Lipnica drugim Wąchockiem

CWANIAKI

Usiądź przy mnie, wyborco, coś ci powiem do uszka Wiesz, kto do mnie przychodzi, jak się kładę do łóżka? Takie brzydkie, kosmate i pokraczne jak raki Za nic w świecie nie zgadniesz! To przychodzą CWANIAKI! Te CWANIAKI, kolego, to są takie zwierzaki- trochę jakby idioci, trochę jakby "maniaki". Trochę jakby motyle- -wiedzą, co brać i ile CWANIAKI, tu się nie mylę. Są CWANIAKI dorosłe i CWANIAKI dzieciaki- są CWANIAKI ważniaki i CWANIAKI głuptaki, są brzydale i wcale, wcale sprytne CWANIAKI Te CWANIAKI mieszkają w różnych dziurach i kątach, i na przykład na gminie, gdy się kwitów nie sprząta, i w szufladzie tatusia, i na półce z flaszkami; na grillowych imprezach, lubią spać też czasami. Strasznie boją się "Głosu" i nie lubią krytyki. Zawsze tańczą jak zagrasz w rytm wyborczej taktyki. Śpią w gumowcach, a kąpiel zawsze biorą w swych łachach Nie chcesz wierzyć? Naprawdę! Ja się znam na CWANIAKACH! Jeśli spotkasz któregoś w gminie lub na festynie, to go możesz połechtać, zrobi ci piękną minę. Albo wziąć go na ręce, które umyj najprędzej. Tylko nie mów przypadkiem: " Jejku, co za pokraka!" , bo ty nie wiesz, jak łatwo jest obrazić CWANIAKA! A jak przyjdzie głosować, głosuj, byle po cichu, żeby po tych CWANIAKACH Ani słychu ni dychu! za inspirację Danucie Wawiłow dziękuje (zetwu)