Julian Tuwim - Dwa Micha³ë | ||
| Tuñcowa³ë dwa Micha³ë,
Jeden wiôld¿i, drëd¿i mô³i. Jak ten wiôld¿i zacz±³ kr±¿ëc, Tej ten mô³i ni móg³ zd±¿ëc. Jak ten mô³i ni móg³ zd±¿ëc, Tej ten wiôld¿i przestô³ kr±¿ëc. A czej wiôld¿i przestô³ kr±¿ëc, Tej ten mô³i móg³ ju zd±¿ëc. | A czej mô³i móg³ ju zd±¿ëc,
Wiôld¿i dali zacz±³ kr±¿ëc. A jak wiôld¿i zacz±³ kr±¿ëc, Mô³i znowa nie móg³ zd±¿ëc. Mô³i Michô³ z biéd± dichô³, Wiôld¿i Michô³ gò pòpichô³, Ja¿ na zemiã pòpada³ë Tuñcuj±cë dwa Micha³ë. skaszëbi³a (dzl) | |
na LIPNICZANKÊ
