Kąsk do smiéchu

W jednym ùrzãdze na dwiérze papiórnika klepie chłop.
- Proszã!
- Pón do jaczi dzysô przëjmùje?
- Do lewi - òdrzekł papiórnik wskôzëjącë na czeszeń ancugù.

***

W jedny wsë bùdowelë bùdink, chtëren miôł służëc na wiejsczé zéńdzenia. Robòta jakòs drãgò szła i bez dwa lata nic z tegò nie bëło widzec. Jednégò raza na plac bùdowë wchôdô kontroléra i widzy jak dwaji robòtnicë sedzą na kistach i rzucają dëtkã:
- Jak bãdze orzéł - idzem na piwò, czej reszka - grómë w kôrtë...
- A czej stanie na sztorc?
- Në, tedë bierzemë sã za robotã...

***

W sôdze w jedny celë pòtikają sã dwaji szkòłowi knôpë.
- Za co sedzysz?
- Za kradzélstwò. A cebie za co zamklë?
- Smiésznô sprawa. Mój synk miôł napisóné wëpracowanié "Co robiwô mój tatk?"

***

Kòżdégò rena w jedny kaszëbsczé checzë dô sã czëc dëcht ta samô spiéwka:
- Tatkù jô dzys tam nie pùdã!
- Dzeckò, kò to je pëszné wiodro...
- Nié i kùnc!
- Ale synkù, lëdze tam na cebie czekają.
- Tatk mie kòniama z tëch wërów nie wëcygnie!
- Sënie! Òstatny rôz ce gôdóm! Biéj do robòtë! Jak to badze wëzdrzało! Kò te jes tam szefã!

***

Jedzie żwirarz Jedzie żwirarz ciemną nocą, ma na pace cztery dwa. Droga dudni i łomoce, aż wyjrzeli ludzie z miast. Jak wyjrzeli - zobaczyli i nie mogli dalej spać, i błagali i prosili, by im spokój mógł ktoś dać! Ludzie nie są do zabawy, Toć to nie jest jakaś gra! Ej! Usłyszy kot kulawy! Cicho bądźcie!... A, a, a... (zetwu)