K±sk do smiéchu
Radzczi przëchôdô drog± i czëje g³os:
- Ùwa¿ôj, bò wpadniesz pòd ¿wirôrza!
Radzczi sã òbzerô i nikògò nie widzy. Jidze dali, ale w nym
mòmence czëje znôwu g³os:
- Wejle ch³opie, doch jô jem twòim Anio³ã Stró¿ã,
ùwa¿ôj, bò znôwu wpadniesz pòd ¿wirôrza!
Radzczi z nerwów òdrzek³:
- A gdzesz të bë³, czej jô za cziskùl± welowô³ ?!
***
Na sesëji wójta klarëje radzczim:
- Kò jak bë³o tak bë³o, to wa sami dobrze wiéta.
Folkloristyczny karno miô³ bëc, jô wièm. Doch jô sóm tañcowac nie mdã, a wa jak chceta.
Dzura w mòsce mia³a bëc zasztopónô, do dzys nie je. Doch jô ji swòjim slôdkã
sztopac nie mdã, a wa jak chceta.
Kanalizacëjô mia³a we wsë bëc, jô té¿ wièm. Leno jô brzëdzã sã smiardnima sprawama,
a wa jak chceta.
A terô jô sã jednego wëpijã, a wa jak chceta.
wedlë Remusa przerëchtowô³ (tod)
***
Jedén rôz sekretôra znerwòwóny sã pitô:
- Rzecze mie prôwdã, knôpie, chto zrobi³ twòj± robòtã?
-Tatk.
- Sóm?
- Nié, jô mù pòmóg³.
***
Jedze bana do Gduñska. W przepe³nionym wagónie wstôwô m³odi prokùrator,
a chce dac swój plac jednémù panu:
- Proszã, sadnijce.
- Nié dzãkùjã, panie prokùratorze, ju rôz wë mie dalë sedzec trzë mies±ce.
przerëchtowa³a (dzl)