SPOD SZUFLI PIACHU, czyli Lipnica drugim Wąchockiem

RYBY , ŻABY I RAKI
Ryby, żaby i raki Raz wpadły na pomysł taki, Żeby się pozbyć ziem, siąść przy piwie I zrobić biznes w kruszywie. No, ale cóż, kiedy ryby Robiły tylko na niby, Żaby Na aby-aby, A rak Byle jak. Karp wydął żałośnie skrzele: "Słuchajcie mnie przyjaciele, Mam sposób i będzie fajnie, urządźmy w Lipnicy kopalnie! No, ale cóż, kiedy ryby Urządzały tylko na niby, Żaby Na aby-aby, A rak Byle jak. Rak tedy rzecze: "Rodacy, Musimy wziąć się do pracy, Mam pomysł zupełnie nowy, pod ziemię i żwirek gotowy!" No, ale cóż, kiedy ryby Pod ziemię tylko na niby, Żaby Na aby-aby, A rak Byle jak.		Odezwie się więc ropucha: "Straszna u nas posucha, Coś róbmy, coś zaróbmy, Kilka żwirowni zróbmy! Jest sposób, ja wiem o tem, Krajobraz naprawi się potem! No, ale cóż, kiedy ryby Naprawiały tylko na niby, Żaby Na aby-aby, A rak Byle jak. Lin wreszcie tak powiada: "Czeka nas tu zagłada, Psujemy krajobraz u siebie Nie znajdziemy spokoju w niebie. Nie można kopać bezkarnie, W ten sposób zginiemy tu marnie!" Ryby w płacz, reszta też, lecz wiadomo, Decyzję już ogłoszono. Zwłaszcza, że przecież ryby Płakały tylko na niby, Żaby Na aby-aby A rak Byle jak.
(zetwu)